Winnaarsroes

Na een match valt er ook nog heel wat te fotograferen. Hier vieren de miniemen E van VDP Sport het feit dat ze 20 competitiematchen op een rij gewonnen hebben. De trainer had voor kindvriendelijke champagne gezorgd (lees: Kidibul) waar ze zich mee konden uitleven.

Goal

Vos Reinaert – VDP Min E – Helderhoek (0-3) 26/03/2011 [4],  door VDP Sport fotograaf op Flickr.

Doelpunten zijn moeilijk te fotograferen: het in beeld brengen van scorende speler, bal en keeper in één foto lukt quasi nooit. Ook hier weer heb ik de keeper er niet (of maar half) op staan.

Let niet op de doelpalen – zij stonden vreselijk schuin.

In den beginne…

…was er een jongen van 7 jaar die dolgraag wou voetballen.

één van de eerste foto's

Mijn zoon liep al met een bal rond nog voor hij goed en wel kon praten, we hadden het dus een klein beetje zien aankomen. Na inschrijving in de plaatselijke voetbalclub kon hij, getooid met voetbalshoes en scheenbeschermers, deelnemen aan de trainingen bij de Interne Pupillen Werking.

Na ettelijke trainingen en promotie tot pupil mocht hij deelnemen aan wedstrijden.

En vermits ik hem elke week vergezel tijdens de wedstrijden en fotografie als hobby heb, heb ik niet lang getwijfeld om zijn capriolen voor eeuwig vast te leggen op de digitale plaat. Al na de eerste match was ik gebeten door het virus van de voetbal-fotografie.
Naarmate de jongens beter en beter beginnen te voetballen merk ik (en hoop ik) dat mijn foto’s er ook beter op worden. Het is een leerproces dat veel omvat: techniek, compositie, spelinzicht en dat mij als fotograaf continu voor de nodige uitdagingen zet. Kortom: ik zit graag langs de zijlijn te fotograferen.

Op die vier jaar heb ik een aantal tips bij elkaar gesprokkeld, die ik graag met u deel. Let wel, ik heb de wijsheid niet in pacht. Hebt u zelf tips of aanmerkingen op mijn tips – laat het me vooral weten: je kan bij elke blogpost commentaar plaatsen.