Fotografie staat en valt met degelijk materiaal. Daarvoor hoef je geen fortuinen uit te geven maar het helpt wel.
Canon Powershot S2iS
Voetbal is een snelle sport, speelt zich af op een groot terrein onder, soms, moeilijke lichtomstandigheden. Mijn eerste poging om foto’s te maken gebeurde met een zogenaamde bridge – een stapje hoger dan het standaard point-and-shoot model maar ettelijke stappen onder een digitale spiegelreflex.
Canon Eos 400D
Het toestel in kwestie was de Canon Powershot S2is – een leuk ding met serieuze zoommogelijkheid en beeldstabilisator. Al gauw bleek dit meer frustaties op te leveren dan degelijke foto’s. De elektronische zoeker is onvoldoende scherp en veel te klein, het inzoomen verloopt trager dan de tijd nodig om een zesjarige het veld af te laten draven. Eer het toestel had scherpgesteld was de bal al lang de andere kant opgevlogen.
De beslissing om een DSLR (digitale spiegelreflex) aan te schaffen was dan ook snel genomen: een Canon Eos 400D. Om niet al te veel geld uit te geven kocht ik een niet al te dure zoomlens: een Tamron AF70-300mm F/4-5.6 Di LD Macro.
Na verloop van tijd bleek de Tamron lens een miskoop te zijn geweest – goed voor wat statische beeldjes onder ideale lichtomstandigheden maar niet meer dan dat. Kwam daar nog bij dat mijn Canon een allergie begon te krijgen voor deze lens. De befaamde ERR99 foutboodschap heb ik meer dan eens gezien en kon niet verholpen worden door bvb de contactpunten van de lens en de camera te reinigen.
Via een collega een Sigma 70-300mm lens overgekocht – een verbetering maar ook deze lens kwam te kort in deze tak van de fotografie. Door een financiële meevaller kwam er geld vrij voor een degelijke lens: de alom befaamde Canon EF 70-200mm f/4.0 L USM. Een dijk van een lens die niet alleen veel sneller scherpstelt maar die beelden oplevert waar ik daarvoor alleen maar van kon dromen.
Canon EOS 50D
Na 4 jaar en ettelijke tienduizenden foto’s begon de Canon EOS 400D te haperen – de spiegel klapte regelmatig niet op in burst modus. Het werd tijd om uit te zien naar een vervanger en die was snel gevonden: de Canon EOS 50D. Dit is momenteel het toestel waarmee je mij langs de zijlijn kan aantreffen.
Zoals u al gemerkt hebt kan ik niet beschikken over de nodige fondsen om echt professioneel materiaal aan te kopen. Ik zou graag met een Canon EOS 1D Mark IV en een 600mm F4 lens fotograferen maar mijn budget laat dit niet toe – zolang ik geen geld verdien met fotografie behelp ik mij met hetgeen ik me kan veroorloven zonder honger te hoeven lijden.
Voetbalfotografie 